keyboard_tab Digital Market Act 2022/1925 PL

1.   Przedsiębiorstwo wskazuje się jako strażnika dostępu, jeżeli:

2.   Domniemuje się, że przedsiębiorstwo spełnia odpowiednie wymogi określone w ust. 1:

3.   W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe osiągnie wszystkie progi ustanowione w ust. 2, powiadamia o tym Komisję bezzwłocznie, a w każdym razie w terminie dwóch miesięcy od dnia osiągnięcia tych progów, i przedstawia jej stosowne informacje określone w ust. 2. Takie powiadomienie zawiera stosowne informacje określone w ust. 2 odnoszące się do każdej z podstawowych usług platformowych świadczonych przez przedsiębiorstwo, która osiąga progi ustanowione w ust. 2 lit. b). Za każdym razem, gdy kolejna podstawowa_usługa_platformowa świadczona przez przedsiębiorstwo uprzednio wskazane jako strażnik_dostępu osiąga progi ustanowione w ust. 2 lit. b) i c), przedsiębiorstwo takie powiadamia o tym Komisję w terminie dwóch miesięcy od dnia osiągnięcia tych progów.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawową usługę platformową nie powiadomi Komisji na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu i nie udzieli Komisji – w terminie określonym przez nią we wniosku o udzielenie informacji na podstawie art. 21 – wszystkich stosownych informacji wymaganych przez nią do wskazania danego przedsiębiorstwa jako strażnika dostępu na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu, Komisja pozostaje uprawniona do wskazania tego przedsiębiorstwa jako strażnika dostępu w oparciu o informacje, którymi dysponuje.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe zastosuje się do wniosku o udzielenie informacji na podstawie akapitu drugiego niniejszego ustępu lub gdy udzieli informacji po upływie terminu, o którym mowa w tym akapicie, Komisja stosuje procedurę określoną w ust. 4.

4.   Komisja – bez zbędnej zwłoki i najpóźniej w terminie 45 dni roboczych od dnia otrzymania kompletnych informacji, o których mowa w ust. 3 – wskazuje jako strażnika dostępu przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe, które osiągnęło wszystkie progi ustanowione w ust. 2.

5.   Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe może przedstawić, wraz z powiadomieniem, dostatecznie uzasadnione argumenty w celu wykazania, że na zasadzie wyjątku, choć osiągnęło wszystkie progi określone w ust. 2, to ze względu na okoliczności, w których świadczy odpowiednią podstawową usługę platformową, nie spełnia wymogów wymienionych w ust. 1.

W przypadku gdy Komisja uzna, że argumenty przedstawione na podstawie akapitu pierwszego przez przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie są dostatecznie uzasadnione, ponieważ nie podważają w wyraźny sposób domniemań określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, może odrzucić te argumenty w terminie, o którym mowa w ust. 4, bez stosowania procedury ustanowionej w art. 17 ust. 3.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe przedstawi takie dostatecznie uzasadnione argumenty podważające w wyraźny sposób domniemania określone w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja może – niezależnie od akapitu pierwszego niniejszego ustępu – wszcząć procedurę ustanowioną w art. 17 ust. 3 w terminie, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu.

Jeżeli Komisja stwierdzi, że przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie było w stanie wykazać, że świadczona przez nie odpowiednia podstawowa_usługa_platformowa nie spełnia wymogów wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, wskazuje to przedsiębiorstwo jako strażnika dostępu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 3.

6.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez doprecyzowanie metodyki ustalania, czy osiągnięte zostały progi ilościowe ustanowione w ust. 2 niniejszego artykułu, oraz – w razie potrzeby – w celu regularnego dostosowywania tej metodyki do zmian na rynku i rozwoju technologicznego.

7.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez aktualizację metodyki i wykazu wskaźników określonych w załączniku.

8.   Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 Komisja wskazuje jako strażnika dostępu dowolne przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe, które osiągnęło wszystkie wymogi wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu, ale które nie osiągnęło wszystkich progów ustanowionych w ust. 2 niniejszego artykułu.

W tym celu Komisja bierze pod uwagę niektóre lub wszystkie następujące elementy, w zakresie, w jakim są one istotne dla danego przedsiębiorstwa świadczącego podstawowe usługi platformowe:

Przeprowadzając ocenę na podstawie niniejszego ustępu, Komisja bierze pod uwagę możliwe do przewidzenia zmiany dotyczące elementów wymienionych w akapicie drugim, w tym planowane koncentracje z udziałem innego przedsiębiorstwa świadczącego podstawowe usługi platformowe lub świadczącego dowolne inne usługi w sektorze cyfrowym lub umożliwiającego zbieranie danych.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawową usługę platformową, które nie osiągnęło progów ilościowych ustanowionych w ust. 2, nie zastosuje się w znacznym stopniu do środków zarządzonych przez Komisję w ramach badania, pomimo wezwania do zastosowania się do tych czynności w rozsądnym terminie i do przedstawienia uwag, Komisja może wskazać to przedsiębiorstwo jako strażnika dostępu na podstawie faktów, którymi dysponuje.

9.   W przypadku każdego przedsiębiorstwa wskazanego jako strażnik_dostępu na podstawie ust. 4 lub 8 Komisja zamieszcza w decyzji o wskazaniu wykaz odpowiednich podstawowych usług platformowych świadczonych w ramach tego przedsiębiorstwa, z których każda indywidualnie stanowi ważny punkt dostępu dla użytkowników biznesowych, za pośrednictwem którego docierają oni zgodnie z ust. 1 lit. b) do użytkowników końcowych.

10.   Strażnik dostępu jest zobowiązany wypełnić obowiązki ustanowione w art. 5, 6 i 7 w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym podstawowa_usługa_platformowa została wymieniona w decyzji o wskazaniu zgodnie z ust. 9 niniejszego artykułu.

1.   Komisja może w dowolnym momencie, na wniosek lub z własnej inicjatywy, ponownie rozpatrzyć, zmienić lub uchylić przyjętą na podstawie art. 3 decyzję o wskazaniu z jednego z następujących powodów:

2.   Komisja regularnie, przynajmniej raz na 3 lata, dokonuje przeglądu służącego ustaleniu, czy strażnicy dostępu nadal spełniają wymogi ustanowione w art. 3 ust. 1. w ramach tego przeglądu bada się również konieczność zmiany wykazu podstawowych usług platformowych strażników dostępu, z których każda indywidualnie stanowi ważny punkt dostępu dla użytkowników biznesowych, za pośrednictwem którego docierają oni zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) do użytkowników końcowych. Przeglądy te nie mają skutku zawieszającego w odniesieniu do obowiązków strażnika dostępu.

Komisja sprawdza również, przynajmniej co roku, czy nowe przedsiębiorstwa świadczące podstawowe usługi platformowe spełniają te wymogi.

Jeżeli po przeprowadzeniu przeglądów na podstawie akapitu pierwszego Komisja stwierdzi, że zmienił się stan faktyczny, na podstawie którego przedsiębiorstwa świadczące podstawowe usługi platformowe zostały wskazane jako strażnicy dostępu, przyjmuje decyzję potwierdzającą, zmieniającą lub uchylającą decyzję o wskazaniu.

3.   Komisja publikuje i aktualizuje na bieżąco wykaz strażników dostępu oraz wykaz podstawowych usług platformowych, w odniesieniu do których muszą oni wypełniać obowiązki ustanowione w rozdziale III.

1.   Strażnik dostępu jest zobowiązany do wypełniania wszystkich obowiązków określonych w niniejszym artykule w odniesieniu do każdej z podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9.

2.   Strażnik dostępu nie może dokonywać żadnej z poniższych czynności:

chyba że użytkownikowi końcowemu zapewniono możliwość dokonania konkretnego wyboru i wyraził on zgodę w rozumieniu art. 4 pkt 11 i art. 7 rozporządzenia (UE) 2016/679.

W przypadku gdy użytkownik_końcowy odmówił wyrażenia zgody do celu akapitu pierwszego lub cofnął taką zgodę, strażnik_dostępu nie może występować z ponownym wnioskiem o wyrażenie zgody do tego samego celu częściej niż raz w ciągu rocznego okresu.

Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla możliwości powołania się przez strażnika dostępu w stosownych przypadkach na art. 6 ust. 1 lit. c), d) i e) rozporządzenia (UE) 2016/679.

3.   Strażnik dostępu nie może uniemożliwiać użytkownikom biznesowym oferowania, przy wykorzystaniu usług pośrednictwa internetowego świadczonych przez osobę trzecią lub za pomocą własnych kanałów bezpośredniej sprzedaży internetowej, tych samych produktów lub usług użytkownikom końcowym po cenach lub na warunkach innych niż w ramach usług pośrednictwa internetowego świadczonych przez strażnika dostępu.

4.   Strażnik dostępu zezwala nieodpłatnie użytkownikom biznesowym na przedstawianie ofert, w tym ofert na innych warunkach, użytkownikom końcowym pozyskanym za pośrednictwem jego podstawowej usługi platformowej lub za pośrednictwem innych kanałów oraz promowania takich ofert wśród tych użytkowników końcowych oraz na zawieranie z tymi użytkownikami końcowymi umów niezależnie od tego, czy korzystają oni w tym celu z podstawowych usług platformowych świadczonych przez strażnika dostępu.

5.   Strażnik dostępu zezwala użytkownikom końcowym na dostęp i korzystanie, za pośrednictwem jego podstawowych usług platformowych, z treści, subskrypcji, funkcji lub innych elementów – przy użyciu aplikacji użytkownika biznesowego, w tym w przypadku gdy ci użytkownicy końcowi nabyli takie elementy od danego użytkownika biznesowego bez korzystania z podstawowych usług platformowych strażnika dostępu.

6.   Strażnik dostępu nie może uniemożliwiać ani utrudniać – bezpośrednio lub pośrednio – użytkownikom biznesowym lub użytkownikom końcowym dokonywania zgłoszeń do odpowiednich organów publicznych, w tym sądów krajowych, dotyczących nieprzestrzegania przez strażnika dostępu odpowiednich przepisów prawa Unii lub prawa krajowego w odniesieniu do stosowanych przez strażnika dostępu praktyk. Pozostaje to bez uszczerbku dla prawa użytkowników biznesowych i strażników dostępu do określenia w swoich umowach warunków korzystania z dozwolonych prawem mechanizmów rozpatrywania skarg.

7.   Strażnik dostępu nie może nakładać na użytkowników końcowych obowiązku korzystania z usługi identyfikacyjnej, silnika przeglądarki internetowej, usługi płatniczej lub usług technicznych wspierających świadczenie usług płatniczych, takich jak systemy płatności za zakupy wewnątrz aplikacji, tego strażnika dostępu w ramach usług świadczonych przez użytkowników biznesowych z wykorzystaniem podstawowych usług platformowych tego strażnika dostępu lub – w odniesieniu do użytkowników biznesowych – obowiązku korzystania z takich usług, oferowania takich usług lub zapewnienia interoperacyjności z takimi usługami.

8.   Strażnik dostępu nie może nakładać na użytkowników biznesowych lub użytkowników końcowych obowiązku subskrypcji lub zarejestrowania się jako użytkownik innych podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9 lub osiągających progi ustanowione w art. 3 ust. 2 lit. b) jako warunku, którego spełnienie umożliwia korzystanie z podstawowych usług platformowych tego strażnika dostępu wymienionych na podstawie tego artykułu, uzyskanie dostępu do tych usług, zapisanie się lub zarejestrowanie do tych usług.

9.   Strażnik dostępu udziela codziennie i nieodpłatnie każdemu reklamodawcy, na rzecz którego świadczy internetowe usługi reklamowe, lub osobom trzecim upoważnionym przez reklamodawców, na wniosek danego reklamodawcy, informacji w odniesieniu do każdej reklamy umieszczanej przez reklamodawcę, które dotyczą:

W przypadku gdy wydawca nie wyraża zgody na udostępnienie informacji dotyczących otrzymanego wynagrodzenia, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), strażnik_dostępu udziela nieodpłatnie każdemu reklamodawcy informacji dotyczących średniego dziennego wynagrodzenia otrzymywanego przez tego wydawcę, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń i dodatkowych opłat, z tytułu odpowiednich reklam.

10.   Strażnik dostępu udziela codziennie i nieodpłatnie każdemu wydawcy, na rzecz którego świadczy internetowe usługi reklamowe, lub osobom trzecim upoważnionym przez wydawców, na wniosek danego wydawcy, informacji w odniesieniu do każdej reklamy wyświetlanej w ramach zasobów wydawcy, które dotyczą:

W przypadku gdy reklamodawca nie wyraża zgody na udostępnienie informacji strażnik_dostępu udziela nieodpłatnie każdemu wydawcy informacji dotyczących średniej dziennej ceny płaconej przez tego reklamodawcę, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń i dodatkowych opłat, z tytułu odpowiednich reklam.

1.   Strażnik dostępu jest zobowiązany do wypełniania wszystkich obowiązków określonych w niniejszym artykule w odniesieniu do każdej z podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9.

2.   Strażnik dostępu nie może wykorzystywać – konkurując z użytkownikami biznesowymi –niedostępnych publicznie danych wygenerowanych lub dostarczonych przez tych użytkowników biznesowych w ramach korzystania przez nich z odpowiednich podstawowych usług platformowych lub usług świadczonych wraz z odpowiednimi podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi, w tym danych wygenerowanych lub dostarczonych przez klientów tych użytkowników biznesowych.

Do celów akapitu pierwszego niedostępne publicznie dane obejmują wszelkie zagregowane i niezagregowane dane wygenerowane przez użytkowników biznesowych w ramach odpowiednich podstawowych usług platformowych lub usług świadczonych wraz z odpowiednimi podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi, które to dane można wyprowadzić z działalności handlowej użytkowników biznesowych lub ich klientów lub zebrać w toku takiej działalności, w tym dane dotyczące kliknięć, zapytań, wyświetleń i  dane głosowe.

3.   Strażnik dostępu umożliwia użytkownikom końcowym – także pod względem technicznym – łatwe odinstalowanie wszelkich aplikacji w systemie operacyjnym strażnika dostępu, bez uszczerbku dla możliwości ograniczenia przez tego strażnika dostępu takiego odinstalowania w odniesieniu do aplikacji mających kluczowe znaczenie dla funkcjonowania danego systemu operacyjnego lub urządzenia, w przypadku gdy aplikacje te nie mogą być oferowane – ze względów technicznych – przez osoby trzecie jako autonomiczny produkt.

Strażnik dostępu umożliwia użytkownikom końcowym – także pod względem technicznym – łatwą zmianę w systemie operacyjnym, wirtualnym asystencie i przeglądarce internetowej strażnika dostępu ustawień domyślnych, które kierują użytkowników końcowych do produktów dostarczanych lub usług świadczonych przez strażnika dostępu lub naprowadzają ich na takie produkty lub usługi. Obejmuje to skłanianie użytkowników końcowych, w momencie korzystania przez nich po raz pierwszy z wyszukiwarki internetowej, wirtualnego asystenta lub przeglądarki internetowej strażnika dostępu wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9, aby z listy głównych dostępnych usługodawców wybrali wyszukiwarkę internetową, wirtualnego asystenta lub przeglądarkę internetową, do których system_operacyjny strażnika dostępu domyślnie kieruje użytkowników lub na które ich domyślnie naprowadza, oraz wyszukiwarkę internetową, do której wirtualny_asystent i  przeglądarka_internetowa strażnika dostępu domyślnie kierują użytkowników lub na które ich domyślnie naprowadzają.

4.   Strażnik dostępu umożliwia – także pod względem technicznym – instalację i skuteczne korzystanie z oferowanych przez osoby trzecie aplikacji lub sklepów z  aplikacjami korzystających z jego systemu operacyjnego lub współpracujących z jego systemem operacyjnym oraz zapewnia możliwość uzyskania dostępu do tych aplikacji lub sklepów z  aplikacjami w inny sposób niż za pośrednictwem odpowiednich podstawowych usług platformowych tego strażnika dostępu. W stosownych przypadkach strażnik_dostępu nie może uniemożliwiać skłaniania użytkowników końcowych przez pobrane aplikacje lub pobrane sklepy_z  aplikacjami oferowane przez osoby trzecie, by zdecydowali oni, czy chcą ustawić pobraną aplikację lub pobrany sklep z  aplikacjami jako domyślne. Strażnik dostępu umożliwia użytkownikom końcowym, którzy zdecydują się na ustawienie pobranej aplikacji lub pobranego sklepu z  aplikacjami jako domyślnych, łatwe dokonanie tej zmiany pod względem technicznym.

Nie zabrania się strażnikowi dostępu podejmowania działań, w zakresie bezwzględnie koniecznym i proporcjonalnym, w celu zapewnienia, aby aplikacje lub sklepy_z  aplikacjami oferowane przez osoby trzecie nie zagrażały integralności dostarczanego przez strażnika dostępu sprzętu lub systemu operacyjnego, pod warunkiem że takie działania są należycie uzasadnione przez strażnika dostępu.

Ponadto nie zabrania się strażnikowi dostępu stosowania, w zakresie bezwzględnie koniecznym i proporcjonalnym, środków i ustawień innych niż ustawienia domyślne, umożliwiających użytkownikom końcowym skuteczną ochronę bezpieczeństwa w odniesieniu do aplikacji lub sklepów z  aplikacjami oferowanych przez osoby trzecie, pod warunkiem że takie środki i ustawienia inne niż ustawienia domyślne są należycie uzasadnione przez strażnika dostępu.

5.   Strażnik dostępu nie może traktować – w ramach plasowania oraz związanego z nim indeksowania i badania (crawlingu) – usług i produktów oferowanych przez samego strażnika dostępu na korzystniejszych zasadach niż podobne usługi lub produkty oferowane przez osobę trzecią. Strażnik dostępu dokonuje takiego plasowania na przejrzystych, sprawiedliwych i niedyskryminujących warunkach.

6.   Strażnik dostępu nie może ograniczać – pod względem technicznym lub w inny sposób – możliwości korzystania przez użytkowników końcowych z różnych aplikacji i usług, do których uzyskuje się dostęp przy użyciu podstawowych usług platformowych strażnika dostępu, oraz możliwości subskrypcji takich różnych aplikacji i usług, w tym również w zakresie wyboru usług dostępu do internetu przez użytkowników końcowych;

7.   Strażnik dostępu umożliwia nieodpłatnie dostawcom usług i dostawcom sprzętu skuteczną interoperacyjność z tymi samymi funkcjami sprzętu i oprogramowania jakimi dysponują usługi świadczone lub sprzęt dostarczany przez strażnika dostępu, do których to funkcji uzyskuje się dostęp lub które to funkcje są kontrolowane za pośrednictwem systemu operacyjnego lub wirtualnego asystenta wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9, a także umożliwia tym dostawcom dostęp do tych funkcji do celów interoperacyjności. Strażnik dostępu umożliwia ponadto nieodpłatnie użytkownikom biznesowym i alternatywnym dostawcom usług świadczonych wraz z odpowiednimi podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi skuteczną interoperacyjność z tym samym systemem operacyjnym i tymi samymi funkcjami sprzętu i oprogramowania – niezależnie od tego, czy funkcje te są częścią systemu operacyjnego – jakimi dysponuje lub z których korzysta ten strażnik_dostępu, świadcząc takie usługi, a także umożliwia tym użytkownikom i dostawcom dostęp do tego systemu i do tych funkcji do celów interoperacyjności.

Nie zabrania się strażnikowi dostępu podejmowania bezwzględnie koniecznych i proporcjonalnych działań w celu zapewnienia, aby interoperacyjność nie zagrażała integralności systemu operacyjnego, wirtualnego asystenta, funkcji sprzętu lub oprogramowania dostarczanych przez strażnika dostępu, pod warunkiem że takie działania są przez strażnika dostępu należycie uzasadnione.

8.   Strażnik dostępu zapewnia nieodpłatnie reklamodawcom i wydawcom, a także osobom trzecim upoważnionym przez reklamodawców i wydawców – na ich wniosek – dostęp do stosowanych przez strażnika dostępu narzędzi pomiaru wyników oraz do danych potrzebnych reklamodawcom i wydawcom do przeprowadzenia samodzielnie niezależnej weryfikacji zasobów reklamowych, w tym do danych zagregowanych i niezagregowanych. Dane takie podawane są w sposób umożliwiający reklamodawcom i wydawcom wykorzystanie ich własnych narzędzi weryfikacyjnych i pomiarowych do oceny wyników podstawowych usług platformowych świadczonych przez strażników dostępu.

9.   Strażnik dostępu zapewnia nieodpłatnie użytkownikom końcowym i osobom trzecim upoważnionym przez użytkownika końcowego – na ich wniosek– skuteczną możliwość przenoszenia danych dostarczonych przez użytkownika końcowego lub wygenerowanych w toku działalności użytkownika końcowego w ramach korzystania z odpowiedniej podstawowej usługi platformowej, między innymi zapewniając nieodpłatnie narzędzia ułatwiające skuteczne korzystanie z takiej możliwości przenoszenia danych, w tym poprzez zapewnianie stałej możliwości uzyskania dostępu do takich danych w czasie rzeczywistym.

10.   Strażnik dostępu zapewnia nieodpłatnie użytkownikom biznesowym i osobom trzecim upoważnionym przez użytkownika biznesowego – na ich wniosek – skuteczny, wysokiej jakości i stały dostęp w czasie rzeczywistym do danych zagregowanych i niezagregowanych, w tym do danych osobowych, oraz możliwość korzystania z tych danych, dostarczanych lub generowanych w ramach korzystania – przez tych użytkowników biznesowych oraz przez użytkowników końcowych korzystających z produktów dostarczanych lub usług świadczonych przez tych użytkowników biznesowych – z odpowiednich podstawowych usług platformowych lub usług świadczonych wraz z odpowiednimi podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi. W odniesieniu do danych osobowych strażnik_dostępu zapewnia taki dostęp do danych i możliwość korzystania z nich wyłącznie wówczas, gdy dane są bezpośrednio powiązane z faktem korzystania przez użytkowników końcowych z produktów lub usług oferowanych przez odpowiedniego użytkownika biznesowego za pośrednictwem odpowiedniej podstawowej usługi platformowej oraz gdy użytkownicy końcowi zdecydują się udostępnić takie dane, wyrażając na to zgodę.

11.   Strażnik dostępu zapewnia przedsiębiorstwu będącemu dostawcą wyszukiwarek internetowych, które jest osobą trzecią, na jego wniosek, dostęp, na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, do danych dotyczących plasowania, zapytań, kliknięć i wyświetleń związanych z nieodpłatnym i płatnym wyszukiwaniem, wygenerowanych przez użytkowników końcowych przy wykorzystaniu jego wyszukiwarek internetowych. Wszelkie takie dane dotyczące zapytań, kliknięć i wyświetleń będące danymi osobowymi poddaje się anonimizacji.

12.   Strażnik dostępu stosuje sprawiedliwe, rozsądne i niedyskryminujące ogólne warunki dostępu użytkowników biznesowych do swoich sklepów z  aplikacjami, wyszukiwarek internetowych i internetowych serwisów społecznościowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9.

W tym celu strażnik_dostępu publikuje ogólne warunki dostępu, w tym dotyczące alternatywnego mechanizmu rozstrzygania sporów.

Komisja ocenia, czy opublikowane ogólne warunki dostępu są zgodne z niniejszym ustępem.

13.   Strażnik dostępu nie ustanawia nieproporcjonalnych ogólnych warunków rezygnacji z podstawowej usługi platformowej. Strażnik dostępu zapewnia korzystanie z warunków rezygnacji bez zbędnych trudności.

1.   W przypadku gdy strażnik_dostępu świadczy usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów wymienione w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9 zapewnia on interoperacyjność podstawowych funkcjonalności swoich usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów z tego rodzaju usługami świadczonymi przez innego dostawcę oferującego lub zamierzającego oferować takie usługi w Unii, dostarczając nieodpłatnie, na wniosek, niezbędne interfejsy techniczne lub podobne rozwiązania ułatwiające interoperacyjność.

2.   W przypadku gdy strażnik_dostępu sam dostarcza swoim własnym użytkownikom końcowym podstawowe funkcjonalności, o których mowa w ust. 1, zapewnia interoperacyjność co najmniej następujących funkcjonalności:

3.   Poziom bezpieczeństwa, w tym, w stosownych przypadkach, szyfrowanie „od końca do końca”, zapewniany przez strażnika dostępu swoim własnym użytkownikom końcowym zostaje zachowany w odniesieniu do wszystkich interoperacyjnych usług.

4.   Strażnik dostępu publikuje ofertę ramową określającą szczegółowe informacje techniczne oraz ogólne warunki interoperacyjności ze świadczonymi przez niego usługami łączności interpersonalnej niewykorzystującymi numerów, w tym niezbędne szczegółowe informacje dotyczące poziomu bezpieczeństwa oraz szyfrowania „od końca do końca”. Strażnik dostępu publikuje tę ofertę ramową w terminie określonym w art. 3 ust. 10 i w razie potrzeby ją aktualizuje.

5.   Po opublikowaniu oferty ramowej zgodnie z ust. 4, każdy dostawca usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów oferujący lub zamierzający oferować takie usługi w Unii może wystąpić z wnioskiem o zapewnienie interoperacyjności z usługami łączności interpersonalnej niewykorzystującymi numerów świadczonymi przez strażnika dostępu. Taki wniosek może obejmować niektóre lub wszystkie podstawowe funkcjonalności wymienione w ust. 2. Strażnik dostępu uwzględnia każdy zasadny wniosek o zapewnienie interoperacyjności w terminie 3 miesięcy od otrzymania takiego wniosku poprzez zapewnienie działania podstawowych funkcjonalności będących przedmiotem wniosku.

6.   Komisja może, na zasadzie wyjątku i na uzasadniony wniosek strażnika dostępu, przedłużyć terminy na wypełnienie obowiązków określonych w ust. 2 lub 5, w przypadku gdy strażnik_dostępu wykaże, że jest to niezbędne w celu zapewnienia skutecznej interoperacyjności oraz zachowania niezbędnego poziomu bezpieczeństwa, w tym, w stosownych przypadkach, szyfrowania „od końca do końca”.

7.   Użytkownicy końcowi usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów świadczonych przez strażnika końcowego oraz użytkownicy końcowi dostawcy takich usług występującego z wnioskiem zachowują swobodę wyboru co do korzystania z interoperacyjnych podstawowych funkcjonalności, które może zapewniać strażnik_dostępu na podstawie ust. 1.

8.   Strażnik dostępu zbiera i wymienia z dostawcą usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów występującym z wnioskiem o zapewnienie interoperacyjności wyłącznie te dane osobowe użytkowników końcowych, które są bezwzględnie konieczne do zapewnienia skutecznej interoperacyjności. Takie zbieranie i wymiana danych osobowych użytkowników końcowych muszą być w pełni zgodne z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą 2002/58/WE.

9.   Nie zabrania się strażnikowi dostępu podejmowania działań w celu zapewnienia, by osoby trzecie będące dostawcami usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów, które wystąpią z wnioskiem o zapewnienie interoperacyjności, nie stanowiły zagrożenia dla integralności, bezpieczeństwa i ochrony prywatności w ramach jego usług, pod warunkiem że takie działania są bezwzględnie konieczne i proporcjonalne, oraz że są należycie uzasadnione przez strażnika dostępu.

1.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do obowiązków ustanowionych w art. 5 i 6. Te akty delegowane oparte są na badaniach rynku przeprowadzonych na podstawie art. 19, w ramach których stwierdzono konieczność aktualizacji tych obowiązków, by zaradzić praktykom, które ograniczają kontestowalność podstawowych usług platformowych lub są nieuczciwe w taki sam sposób jak praktyki, którym zaradzić mają obowiązki ustanowione w art. 5 i 6.

2.   Zakres aktu delegowanego przyjętego zgodnie z ust. 1 jest ograniczony do:

3.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do wykazu podstawowych funkcjonalności określonych w art. 7 ust. 2 poprzez dodanie lub usunięcie funkcjonalności w ramach usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów.

Te akty delegowane oparte są na badaniach rynku przeprowadzonych na podstawie art. 19, w ramach których stwierdzono konieczność aktualizacji tych obowiązków, by zaradzić praktykom, które ograniczają kontestowalność podstawowych usług platformowych lub są nieuczciwe w taki sam sposób jak praktyki, którym zaradzić mają obowiązki ustanowione w art. 7.

4.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do obowiązków ustanowionych w art. 7 poprzez określenie sposobu, w jaki mają być wypełniane przez strażników dostępu obowiązki ustanowione w art. 7 w celu zapewnienia skutecznego ich wypełniania. Te akty delegowane oparte są na badaniach rynku przeprowadzonych na podstawie art. 19, w ramach których stwierdzono konieczność aktualizacji tych obowiązków, by zaradzić praktykom, które ograniczają kontestowalność podstawowych usług platformowych lub są nieuczciwe w taki sam sposób jak praktyki, którym zaradzić mają obowiązki ustanowione w art. 7.

5.   Praktykę, o której mowa w ust. 1, 3 i 4, uznaje się za ograniczającą kontestowalność podstawowych usług platformowych lub za nieuczciwą, jeżeli:

1.   Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie może dokonywać segmentacji, podziału, dalszego podziału, fragmentacji lub rozdzielenia tych usług za pomocą środków umownych, handlowych, technicznych lub innych środków w celu obejścia progów ilościowych określonych w art. 3 ust. 2. Tego rodzaju praktyki stosowane przez przedsiębiorstwo nie mogą uniemożliwiać Komisji wskazania takiego przedsiębiorstwa jako strażnika dostępu na podstawie art. 3 ust. 4.

2.   Komisja może, jeżeli podejrzewa, że przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe dopuszcza się praktyk określonych w ust. 1, zażądać od tego przedsiębiorstwa wszelkich informacji, które uzna za niezbędne do ustalenia, czy przedsiębiorstwo to dopuszcza się takich praktyk.

3.   Strażnik dostępu zapewnia pełne i skuteczne wypełnianie obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7.

4.   Strażnik dostępu nie może dopuszczać się zachowań, które w jakikolwiek sposób utrudniają skuteczne wypełnianie obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7, niezależnie od tego, czy zachowanie to ma charakter umowny, handlowy, techniczny lub jakikolwiek inny lub czy polega na stosowaniu technik behawioralnych lub projektowaniu interfejsu.

5.   Jeżeli przestrzeganie niniejszego rozporządzenia wiąże się z koniecznością uzyskania zgody na zbieranie, przetwarzanie i udostępnianie danych osobowych oraz wykorzystywanie danych osobowych w ramach różnych usług, strażnik_dostępu podejmuje konieczne działania, aby zapewnić użytkownikom biznesowym możliwość bezpośredniego uzyskania zgody na przetwarzanie tych danych w przypadkach, w których zgoda ta jest wymagana na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679 lub dyrektywy 2002/58/WE, albo aby zapewnić przestrzeganie unijnych przepisów i zasad w zakresie ochrony danych i prywatności w inny sposób, w tym – w stosownych przypadkach – poprzez dostarczanie użytkownikom biznesowym należycie zanonimizowanych danych. Strażnik dostępu nie może doprowadzić do sytuacji, w której uzyskanie tej zgody przez użytkownika biznesowego będzie bardziej uciążliwe niż uzyskanie jej na potrzeby usług świadczonych przez samego strażnika dostępu.

6.   Strażnik dostępu nie może pogarszać warunków ani obniżać jakości podstawowych usług platformowych świadczonych na rzecz użytkowników biznesowych lub użytkowników końcowych, którzy zdecydowali się skorzystać z praw lub możliwości wyboru ustanowionych w art. 5, 6 i 7, ani sprawiać, że korzystanie z tych praw lub możliwości będzie nadmiernie utrudnione, w tym poprzez oferowanie użytkownikom końcowym możliwości wyboru w sposób nieobiektywny, bądź też przez osłabianie autonomii, procesów decyzyjnych lub swobody wyboru użytkowników końcowych lub użytkowników biznesowych za pośrednictwem struktury, projektu, funkcji lub sposobu działania interfejsu użytkownika lub jego części.

7.   W przypadku gdy strażnik_dostępu obchodzi lub próbuje obchodzić którykolwiek z obowiązków określonych w art. 5, 6 lub 7 w jeden ze sposobów opisanych w ust. 4, 5 i 6 niniejszego artykułu, Komisja może wszcząć postępowanie na podstawie art. 20 i przyjąć akt wykonawczy, o którym mowa w art. 8 ust. 2, aby określić środki, które strażnik_dostępu ma wdrożyć.

8.   Ust. 6 niniejszego artykułu pozostaje bez uszczerbku dla uprawnień przyznanych Komisji na mocy art. 29, 30 i 31.

1.   W terminie 6 miesięcy od dnia wskazania na podstawie art. 3 strażnik_dostępu przedkłada Komisji poddany niezależnemu audytowi opis technik profilowania konsumentów, z których korzysta w odniesieniu do lub w ramach świadczonych przez siebie podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie z art. 3 ust. 9. Komisja przekazuje ten poddany audytowi opis Europejskiej Radzie Ochrony Danych.

2.   Komisja może przyjąć akt wykonawczy, o którym mowa w art. 46 ust. 1 lit. g), w celu opracowania metodyki i procedury audytu.

3.   Strażnik dostępu udostępnia publicznie podsumowanie opisu pod danego audytowi, o którym mowa w ust. 1. Udostępniając publicznie to podsumowanie strażnik_dostępu jest uprawniony do uwzględnienia konieczności zachowania swoich tajemnic handlowych. Strażnik dostępu co najmniej raz w roku aktualizuje ten opis i jego podsumowanie.

1.   Strażnicy dostępu ustanawiają komórkę nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, która jest niezależna od komórek operacyjnych strażnika dostępu i składa się z co najmniej jednego pracownika ds. nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, w tym kierownika komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

2.   Strażnik dostępu zapewnia, by komórka nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, o której mowa w ust. 1, dysponowała wystarczającymi uprawnieniami i zasobami, posiadała odpowiedni status, a także miała dostęp do organu zarządzającego strażnika dostępu w celu monitorowania zachowania przez strażnika dostępu zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

3.   Organ zarządzający strażnika dostępu zapewnia, by pracownicy ds. nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia powołani zgodnie z ust. 1 mieli kwalifikacje zawodowe, wiedzę, doświadczenie i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań, o których mowa w ust. 5.

Organ zarządzający strażnika dostępu zapewnia także, by taki kierownik komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia był niezależnym członkiem kierownictwa wyższego szczebla, któremu wyraźnie powierzono odpowiedzialność za tę komórkę.

4.   Kierownik komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia podlega bezpośrednio organowi zarządzającemu strażnika dostępu i może zgłaszać obawy i ostrzegać ten organ w przypadku wystąpienia ryzyka braku zgodności z niniejszym rozporządzeniem, bez uszczerbku dla obowiązków organu zarządzającego w ramach jego funkcji nadzorczych i zarządczych.

Kierownik komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia nie może zostać odwołany bez uprzedniej zgody organu zarządzającego strażnika dostępu.

5.   Pracownicy ds. nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia powołani przez strażnika dostępu zgodnie z ust. 1 realizują następujące zadania:

6.   Strażnicy dostępu przekazują Komisji imię i nazwisko oraz dane kontaktowe kierownika komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

7.   Organ zarządzający strażnika dostępu określa i nadzoruje rozwiązania w zakresie zarządzania, które zapewniają niezależność komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, w tym podział obowiązków w organizacji strażnika dostępu i zapobieganie konfliktom interesów, oraz odpowiada za wdrażanie tych rozwiązań.

8.   Organ zarządzający zatwierdza strategie i polityki zapewniania i monitorowania zgodności z niniejszym rozporządzeniem oraz zarządzania nią, a także co najmniej raz w roku dokonuje ich przeglądu.

9.   Organ zarządzający poświęca odpowiednio dużo czasu monitorowaniu zgodności z niniejszym rozporządzeniem i zarządzaniu nią. Aktywnie uczestniczy on w decyzjach dotyczących zarządzania w odniesieniu do niniejszego rozporządzenia i jego wykonywania oraz zapewnia, by na te cele przydzielane były odpowiednie zasoby.

1.   Komisja ustanawia grupę wysokiego szczebla ds. aktu o rynkach cyfrowych (zwaną dalej „grupą wysokiego szczebla”).

2.   W skład grupy wysokiego szczebla wchodzą następujące europejskie organy i sieci:

3.   Każdy europejski organ i każda europejska sieć, o których mowa w ust. 2, ma w grupie wysokiego szczebla równą liczbę przedstawicieli. Grupa wysokiego szczebla liczy maksymalnie 30 członków.

4.   Komisja zapewnia obsługę sekretariatu grupy wysokiego szczebla w celu ułatwienia jej prac. Grupie wysokiego szczebla przewodniczy Komisja, która uczestniczy w posiedzeniach grupy. Grupa wysokiego szczebla zbiera się na wniosek Komisji co najmniej raz na rok kalendarzowy. Komisja zwołuje też posiedzenie grupy na wniosek większości członków wchodzących w jej skład w celu zajęcia się konkretnymi kwestiami.

5.   Grupa wysokiego szczebla może służyć Komisji doradztwem i wiedzą fachową w dziedzinach wchodzących w zakres kompetencji jej członków, w tym:

6.   Grupa wysokiego szczebla może w szczególności identyfikować i oceniać obecne i potencjalne interakcje między niniejszym rozporządzeniem a przepisami sektorowymi stosowanymi przez organy krajowe wchodzące w skład europejskich organów i sieci, o których mowa w ust. 2, i przekazywać Komisji roczne sprawozdanie przestawiające taką ocenę i identyfikujące potencjalne problemy w zakresie nakładania się regulacji. Takiemu sprawozdaniu mogą towarzyszyć zalecenia mające na celu konwergencję w kierunku spójnych podejść transdyscyplinarnych i synergii między wykonywaniem niniejszego rozporządzenia a innymi rozporządzeniami sektorowymi. Sprawozdanie przekazuje się Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

7.   w ramach badań rynku dotyczących nowych usług i nowych praktyk grupa wysokiego szczebla może służyć Komisji wiedzą fachową co do potrzeby zmiany przepisów niniejszego rozporządzenia, dodania nowych przepisów lub uchylenia przepisów niniejszego rozporządzeniu w celu zapewnienia kontestowalnych i uczciwych rynków cyfrowych w całej Unii.

1.   Trzy państwa członkowskie lub większa ich liczba mogą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o rozpoczęcie badania rynku na podstawie art. 17, ponieważ uważają, że istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać, że przedsiębiorstwo powinno zostać wskazane jako strażnik_dostępu.

2.   Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba mogą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o rozpoczęcie badania rynku na podstawie art. 18, ponieważ uważają, że istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać, że strażnik_dostępu systematycznie nie wypełnia co najmniej jednego obowiązku ustanowionego w art. 5, 6 i 7 oraz utrzymał, umocnił lub rozszerzył swoją pozycję strażnika dostępu w odniesieniu do wymogów określonych w art. 3 ust. 1.

3.   Trzy państwa członkowskie lub większa ich liczba mogą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o przeprowadzenie badania rynku na podstawie art. 19, ponieważ uważają, że istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać, że:

4.   Państwa członkowskie przedkładają dowody na poparcie swoich wniosków na podstawie ust. 1, 2 i 3. W przypadku wniosków na podstawie ust. 3 dowody takie mogą obejmować informacje na temat nowo wprowadzonych ofert produktów, usług, oprogramowania lub funkcji, budzących obawy co do kontestowalności lub uczciwości, niezależnie od tego, czy są one wdrażane w ramach istniejących podstawowych usług platformowych czy w inny sposób.

5.   W terminie 4 miesięcy od otrzymania wniosku na podstawie niniejszego artykułu Komisja ustala, czy istnieją uzasadnione powody, by rozpocząć badanie rynku na podstawie ust. 1, 2 lub 3. Komisja publikuje wyniki swojej oceny.

1.   Do dnia 3 maja 2026 r., a następnie co trzy lata, Komisja dokona oceny niniejszego rozporządzenia i przedstawi sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu.

2.   w ramach ocen sprawdza się, czy osiągnięto cele niniejszego rozporządzenia polegające na zapewnieniu kontestowalnych i uczciwych rynków, oraz określa się wpływ niniejszego rozporządzenia na użytkowników biznesowych, w szczególności MŚP, i na użytkowników końcowych. Ponadto Komisja ocenia, czy można rozszerzyć zakres stosowania art. 7 na internetowe serwisy społecznościowe.

3.   w ramach ocen ustala się, czy w celu zapewnienia kontestowalnych i uczciwych rynków cyfrowych w całej Unii konieczna jest zmiana przepisów, w tym dotyczących wykazu podstawowych usług platformowych ustanowionego w art. 2 pkt 2, a także obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7 i ich egzekwowania. Po przeprowadzeniu ocen Komisja podejmuje stosowne działania, które mogą obejmować wnioski ustawodawcze.

4.   Właściwe organy państw członkowskich dostarczają wszelkie będące w ich posiadaniu istotne informacje, jakich Komisja może potrzebować do celów sporządzenia sprawozdania, o którym mowa w ust. 1.